"Jinekolog yazılır, kadın doğumcu okunur."diyor Dr. Feraye Sünev Çokgürses, Kaan Arer kalemiyle...
Hem kamuda hem özel sektörde yaşadığı ilginç hikayeleri, birikimini, biraz da hayatını anlatmış ve Kaan Arer yardımıyla toparlayıp kitap haline dönüştürmüşler. Çok da iyi etmişler...
Sanki Feraye Hanım'la karşılıklı oturmuşuz, kahvemiz eşliğinde sohbet ediyoruz ve de yaşadıklarını bilgi donanımıyla birlikte anlatıyor gibi...
"İlk kendi kendine sezaryen, 1996 yılının Mayıs ayında Manisa'da, doğum sancılarına dayanamayıp, çocuklarının da yardımıyla kendisine jiletle sezaryen yaparak dünya literatürüne giren Halime Yılmaz tarafından gerçekleştiriliyor." diyor mesela durup kalıyorum... Sarsmak geliyor içimden Feraye Hanımı... Ne diyorsunuz siz diye... Uyuşturularak kesilmeye bile dayanamayan vücudum tam da sezaryen dikişlerimden acıyor....
Diğer bir yerde bir dedenin torunu için doktora sorduğu "Şimdi bu çocuk babasına baba mı diyecek, dayı mı?" sorusunun karnımda nasıl bir ağrı, damarlarımda nasıl bir çekilme yarattığını burada şu an anlatacak kelime bulamam....
Ve yine bir anısını dinlerken; "Bir kadın bir gün çıkıp geliyor ve -kızlık zarımı diktirmek istiyorum- diyor. Hoppala! Şöyle bir tepeden tırnağa süzüyorum. Yaş sanırım otuz beşin biraz üstü. Daha önce bir hastamın yanında gelmişti, sohbet ederken üç çocuk annesini olduğunu da öğrenmiştim, haliyle şaka yapıyor sanıyorum. -Hocam gerçekten diktirmek istiyorum. Bu hafta sonu evliliğimizin ondördüncü yıldönümü. Eşime armağan edeceğim- diyor." dumura uğruyorum... Trajikomik... Hediyeeeee !!!! Hakikaten hoppala !!!!!!
Özel sektördeki hastane patronlarıyla maceraları ise bambaşka... Uğradığı haksızlıklara, girdiği davalara mı üzüleyim yoksa kefenin diğer ucunda oturan ben ve siz gibi hastalara uygulananlara mı üzüleyim inanın bilemedim...
Kendi çocukluğuna, müzik sevdasına, tıbbiye yıllarına, ailesine de değinmiş kitapta Feraye hanım...
Kitapla ilgili olumsuzluğum ise bana göre bazı detayların çokluğuydu.... Yoruldum bazen o detayları okurken.... Bu kadar detaya gerek yoktu diye düşünüyorum....
Özellikle sonlara doğru olan kısımlarda yoğunlaşması okuma süremi uzattı işin açıkçası....
Her ne olursa olsun yine de kitabın samimiyeti ve çarpıcı tespitleri için okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum...
Okuyun, okudukça da kadın olmanın ülkemde ne kadar da zor olduğunu bir kez daha hatırlayın :(