Carpe Diem Ayşemizi tanımayan yoktur herhalde :)
Blog aleminin komik kadınıdır o... Her yazısında kopacak bir yer bulursunuz...
Hatırşinasdır aynı zamanda, tırnağınız acısa canı gönülden canımmmm der, hissedersiniz ta uzaklardan...
Olduğu gibidir, ısınıverirsiniz hemen...
Bu arada Handancığıma hemen bir teşekkür edeyim buradan, sayesinde tanıdım çünkü ben Ayşeyi. Öyle çok fazla zamanda olmadı üstelik. Uzunca bir süre ara verdikten sonra yeniden bloguna döndüğünde tanıdım ben. Ama iyi ki tanımışım dediğim insanlardan oldu her zaman.
Ayşecimin Türkiye'ye tatile geleceğini hem de Simav'a geleceğini söyleyince ben zıpladım tabi :))))
Olurdu olmazdı derken kendimi Ayşe'nin yanında buluverdim :)))
Kollarını açarak karşıladı beni, nasıl sarılmışız anlatamam... Sanki çocukluk arkadaşımın yanına gitmişim de uzun süredir görüşememişiz hissinde... Hiç yabancılık çekmeden...
Bir yerler de ara vermişiz de yeniden kavuşmuşuz gibi.....
Ailesi nasıl tatlı insanlar anlatamam. Anneciği, babacığı, eşi... Kocaman gülümsemeleriyle, hoş sohbetleriyle nasıl da güzel insanlar... Aynı Ayşecim gibi...
Ayşe bu hiç durur mu yerinde :) Fıkır fıkır zaten :))
Çok güzel bir program hazırlamış bize...
Simav'ı gezdik hep birlikte...
Nasıl yeşil bir ilçe anlatamam. Her yerde binbir çeşit ağaç...
Mesela bu ağaç...
Bizi götürdüğü restoranın bahçesindeydi.. Bak ismini unuttum, şahane bir yerdi... Tüm yemekleri ve mezeleri çok lezzetliydi. Hele bir keşkek yapmış, tadına doyulmayan cinstendi.
Lafı dağıttım yine işte o ağacın yanına erik mi diye gittik...
Değilmiş...
Elma şeklinde ama küçücük...
O mudur bu mudur dedik...
Tadı ekşi...
Sonra sorduk öğrendik ki süs elmasıymış :)))
Oradakiler tadına hiç bakmamışlar düşünün...
Ama ben ağzıma atmıştım ahahaaaaa :)))
Meraklı kedi işte...
Yenebilirmiş ama ona kanaat gerdim...
Zehirlenmedim ne de olsa :)))
Ayşe ile keşfimiz....
Biz keşfettik biiiizzzzz :)
Hatıra olsun diye biraz toplayıp aldım yanıma, şimdi evde bir kasenin içinde süslü püslü duruyor. Baktıkça Ayşemi anıyorum :)))
Bol sohbetli bir gündü anlayacağınız...
Anlattık, anlattık doyamadık sohbetlere...
Saatler dakika gibi geçti bitti...
Sadece bu şekilde ayrıldığımızı sanıyorsanız yanılıyorsunuz...
Anneciğinin elinden mis gibi tarhanamı, en güzelinden ekmeğimi..
Ayşeciğimin elleriyle topladığı elmamı, armudumu da getirdim :)
Kıyamam gönüllerine ben onların....
Ellerine ne geçtiyse koymuşlar sağolsunlar...
Hele o çikolatalar ahahahaaaa :))) Şişmanlatmaz ki diye diye yiyoruz vallahi Oytun'la :))))
Canımcım bu mutlu gün için tekrar teşekkür ediyorum sana ve ailene...
Muhteşem bir gündü...
Keşke daha çok vakit olsaydı da daha çok beraber olabilseydik...
İnan doyamadım sohbetine...
Ama seneye inşallah diyorum...
Bu sefer kaz dağlarında gezeceğiz inşallah birlikte :)))
En kısa zamanda bekliyorum sizi...
Kısa not: Bu arada fotoğrafların çoğu Ayşemden :))) Benim telefonum vukuatlı olduğundan doğru düzgün çekememiştim. Ayşeeeeeee öperim seni ♥ ♥ ♥