MARRIAGE STORY / EVLİLİK HİKAYESİ (2019)
(Adaylıkları; en iyi film, erkek oyuncu, kadın oyuncu, yardımcı kadın oyuncu, orijinal senaryo ve müzik olmak üzere toplamda 6 dalda...)
Bu filmi Aralık ayında izleyip 2019 senesi içerisinde izlediğim filmler arasında ilk 3 e yerleştirmiştim biliyorsunuz. Oscar adaylığında da güçlü olması sebebiyle de o dönemde anlatmamıştım. İşte şimdi dökülme zamanı 😉
Filmimiz gösterime girdiği andan itibaren büyük methiyelerle anıldı... Üzerine çok şey yazıldı, çizildi... Günümüzde boşanmaların hızla arttığı dönemde bu evlilik hikayesinde herkes kendine göre çıkarımlarda bulundu... Evlilere aman mutlaka izleyin gibi tavsiyelerde bulunuldu... Gibi gibi bir sürü şey işte...
Evet filmimiz bir evlilik hikayesi..... Ama bireysel olarak karakterlere baktığımızda çok daha fazla anlam içeriyor düşüncesindeyim...
Filmin konusunu birçoğunuz çok iyi bildiğinden dolayı hiç o tarafa girmeyeceğim... Ben hissiyatıma geçeceğim ;)
Filmin açılışı her ikisinin de birbirlerinde sevdikleri yönleri anlatmasıyla başlıyor... Çok doğal, gülümseten, içinizi ısıtan detaylar... Evin her yerine bırakılan ve bir türlü içilemeyen çay fincanı ya da ne bileyim yemek yerken boğulma derecesine gelmesini neden sevsinler diye alttan alttan düşündüren, sevme halinin biçimsiz olduğunu gösteren detaylarla gayet kıvamında bir girizgah...
Sonrası da bu girizgahın katman katman açılan tabakaları... Top bir Charlie (Adam Driver) 'de, bir Nicole (Scarlett Johansson)'da... Adeta bir tenis maçı... Kimi alkışladığınız birbirine karışıyor... Duygularınızda...
Kadın var olmak istiyor, erkek mutluluklarının sürmesini...
Her ikisinin de kendince hataları var... Bazıları keskin bıçak, bazıları yumuşak bir dokunuş gibi...
Ama bu o kadar samimi ve abartılmadan anlatılıyor ki filmin gerçekçilik yüzdesi bu sebeple oldukça yüksek...
Filmi renklendiren ve hareketlendiren cağnım avukatlar... Kendi kendilerine kalsalardı acaba sonuç farklı olur muydu diyorum elimde olmadan...
Film boyunca çocuğa odaklanmak istedim... Evliliklerde en çok etkilenen çocuklar olmuyor muydu sonuçta... Ama filmin işleyişi buna izin vermedi ve ben yine Charlie ve Nicole'de kaldım...
Beni en çok etkileyen sahnelerden biri Charlie'nin Nicole'ün annesinin evindeki çerçevelere baktığı kısımdı... Kendi resimlerinin yerini başka başka anılar almıştı... Hüzünlüydü...
Nicole hayallerine yavaş yavaş kavuşmaya başladığında aslında ne anlatmak istediğini, asıl sıkıntısının görünmemesinden kaynaklandığını çakmak çakmak bakışlarında hissetmek ayrı bir hazdı...
Bir de saç kesme sahnesi var ki filmin sonlarına doğru, hayatında yanı başındaki insanlarla olan küçük kesişmelerin bir daha yaşanmayabileceğine sessiz bir altın vuruş değerinde.
Filmin sonunda elimde olmadan kim haklıydı diye düşünmeden edemedim... Film boyunca o kadar gidip geldim ki çünkü... Sonuç yok tabi ki... Neden hak vermek istiyorum ki diye de kızdım kendime...
Ve hayat devam ediyordu işte...
Sonuç olarak ben bu filmi ÇÇÇÇOOOOKKKKK SEEEEVVVVDİMMMMM kategorime aldım... Hala izlemediyseniz mutlaka izleyin derim... Bir de nacizane olarak sadece evlilik üzerine odaklandırmayın, insan ilişkilerine yayın bakış açınızı derim ;)
Çokça sevildiniz ♥