1917 (2019)
(Adaylıkları; en iyi film, yönetmen, özgün senaryo, film müziği, görüntü yönetimi, makyaj ve saç tasarımı, ses miksajı, ses kurgusu, görsel efekt ve yapım tasarımı olmak üzere toplamda 10 dalda...)
Savaş filmlerini çok sevmem değil genelde hiç sevmem... Savaşın haklı gösterilmesi, kendi ideolojilerinin kutsanmaya çalışılması, savaşın benimsenmesi gibi bir alt mesajının olması hoşuma gitmez... Bir de kan revan görüntüler eklenince içim de kaldırmıyor... Savaşın hiç bir hali güzel değil...
İşte tüm bu sebeplerle izlemediğim bu türü genelde Oscar adaylarından biri olursa izliyorum... 1917 de bu grup içinde işte...
Filmin konusunu kısaca anlatacak olursam; 2 İngiliz askeri Blake (Dean-Charles Chapman) ve Schofield (George MacKay) in düşman Alman hattını geçerek hayati bir mesajı kendi ordularına iletmeye çalışmasını konu ediyor...
Gelelim hissiyatıma ve sevdiğim sahnelere...
1917 filmi bir savaş filmi olmasına rağmen içinde çok fazla insani olgu işleniyor... Savaşalım mantığından çıkarak savaşın açtığı yaralara odaklanıyor... Bu his oldukça hoşuma gitti...
Mesela bir sahne var; Blake ve Scho düşman hatlarından geçerken yeni çiçek açmış kiraz ağaçlarının arasından geçiyorlar. Ancak askerler üzerinde çiçeklerle bezeli meyve verecek ağaçların hepsini kesmişler... Blake annesinin bahçesindeki kiraz ağaçlarını anlatarak abisiyle nasıl kiraz topladıklarını anlatırken bir yandan duygulandırırken alttan alttan da çiçeklerin yeniden tohumlayacağını ve o bölgenin yeniden kendiliğinden ağaçlanacağını hissettirirken umut aşılıyor ♥
Yine bir sahne de bir üst rütbelinin askerlerin iletmeye çalıştıkları mesajın hücum emrinin iptalini içerdiğini öğrenince verdiği tepki şahaneydi... Bak üşenmedim o sahnelerin ekran görüntüsünü de aldım 😏
Evet bazıları savaşmayı çok sever ve ister ne yazık ki...
Savaşın acımasızlığını gösterirken bir yandan da insana ve onun vicdanına odaklanmış... Blake'in düşen bir düşman uçağından pilotu kurtarmaya çalışması ya da ne biliyim Scho'nun kaçarken harabelerde saklanan bir kadının yetim bir bebeği sahiplenmesi ve aynı kadının Scho'nun yaralarını sarmaya çalışması oldukça insaniydi...
Filmde Scho'ya hayat veren George MacKay genç olmasına rağmen pürüzsüz bir oyunculuk sergilemişti... Çok yakında bu genci sık sık aday listelerinde görme olasılığımız oldukça yüksek... Bu sene de alabilirlerdi aslında...
Sonuç olarak ben bu filmi OLLLDUKKKÇAAAA SEEVVDİİİMMMM... Oldukça kısmı tamamen türünden ötürü :)
Oscar yarışını oldukça önde götüren bu film bakalım heykelciği görecek mi hep birlikte bu Pazar göreceğiz ;)