15. Distopik hikayeleri aratmayacak günlerdeyiz. Biraz bu ruh halinden sıyrılmak gerek. Senin ütopik hikayen ya da dünyan nasıl olurdu bilmek isterim.
Yaşadığımız bu günler beni farklı isteklere ve farklı düşüncelere sevk etti sanırım...
Benim ütopyam bir nevi eski köy hayatı...
Üretim yapan, ihtiyaçlarını takas usulüyle karşılayan...
Paranın, statünün hiç bir halta yaramadığı...
Ellerinle, ruhunla, sevgiyle çalışıp ürettiğin...
Çevrende seninle aynı duyguyu paylaşan insanların var olduğu...
Dış dünyayla sınırlı bir bağlantı kurduğun...
Öğrenen ve öğrendiğinin en iyisini yapmaya çalışan insanların köyü...
İşin zevk kısmına gelecek olursak; bir ucunda deniz, bir ucunda orman olmalı bu köyün...
Her bahçede mis gibi çiçekler...
Akşamları birlikte kurulan sofralar ve şen kahkahalar...
Tüm günün yorgunluğunu attığın sıcacık sohbetler...
İnsan başka ne ister ki ♥