22 Şubattan bu yana bu yazıyı yazacağımı hatırlatıyorum kendime :)) Ve bugün nihayet oturabildim başına, bir ara yazmasam mı acaba diye düşündüm. Malum büyüdün artık, belki hoşlanmayabilirsin dedim. Sonra yine de yazacağım dedim... Anıları ya fotoğraflarla ölümsüzleştirmek lazım ya da yazılarla. Yoksa aklımızdan pufff uçuveriyor maalesef...
Geçen sene doğum gününü kutladıktan hemen 20-25 gün sonra covid-19 belası yüzünden okullar kapandı ve bu süreçte evdeyiz birlikte. Hemen hemen 1 sene olmuş eve kapanalı. İlginç bir deneyimdi senin için sanırım. İlk başlarda hiç önemsememiş gibiydin. El yıkama konusunda kaç kere kavga ettik kimbilir :)) Sen yıkadım dedin ben bu kadar süre çok kısa dedim. Bıdı bıdı yapmayı seviyorum ama sen de bıdı bıdı yaptırmayı seviyorsun gibi geliyor bana :))
Sonradan sonradan mikrobun varlığını allahtan kabul ettin de biraz daha az tartışma sebebi oldu bizim için.
Bu yaşında malum okullar kapanınca hayatına online eğitim diye bir olay girdi demek isterdim :)) Ama online eğitilemedin çocuğum sen. Hocalar derste sen oyunda kısmını aştık aşmasına da gel bir de bana nasıl aştığımızı sor :/ Not tutmadan, fazla katılım sağlamadan bitiriyorsun şimdilerde dersi... Hala okullarınızın açılmadığını düşünürsek bu seneyi de kapattık diye düşünüyorum. 9 ve 10. sınıfı ben hiç okula gitmeden okudum diye çocuklarına anlatırsın artık :))) Hatta anneannenize LOL diye bir oyunla cinnet geçirttirdim diye de eklemeyi unutma :P
Evet bu sene ki evrimini Pubg den sonra Lol ile tamamlıyorsun oğlum. Allah akıl fikir versin diyorum, bundan sonra inşallah maşallah bu evrimi bununla nihayete erdirirsin.
İkimiz de evde olunca en uzun süreli birbirimizden ayrılmama rekorunu da kırdık oğlum. Bebekken bile bu kadar dip dibe hiç olmamıştık hahahaaa :)) Bunun getirdiği gerginlikler olsa da mutluluk sebeplerimiz de oldu tabi...
Evdeki iş bölümümüz şahane... Çöpler sende, bulaşık makinesi sende, evi süpürmek sende... Arada başka işlerde sıkıştırıyorum ama bunlar istisnasız sende :D
Bu sene saçların iyice uzadı, arada evde kestim falan ama iş şirazesinden oldukça çıkmıştı ki doğum gününü bahane ederek berberin yolunu tuttun nihayet. İlk sakal - bıyık traşını da hallettin bu arada 😀Vatanımıza milletimize hayırlı olsun çocuğum...
Bu pandemi döneminde en üzüldüğün şeylerden biri Tango kursunu bırakmak oldu sanırım. Hem hocanı çok seviyordun hem de hoşuna gidiyordu dans edebilmek. Bilmiyorum yeniden başlar mısın ama başlamanı gerçekten çok isterim. Vücut dilin biraz hizaya girmişti tango ile beraber...
Diğer üzüldüğün şey ise sanırım sosyalleşememek oldu ama onun haricinde evde olmaktan ve özellikle okulsuz olmaktan çok memnundun.
Odanı değiştirdik bu süreçte, acaba ders çalışmak için ilham gelir mi dedim ama o ilhamı sen kapıdan girse bacadan kovalıyorsun sanırım. Hayatına herhangi bir değişiklik getirmedi :))
Hayatında bu sene çok değişiklik yaşamadın anlayacağın ve 14 Şubat Sevgililer gününe yine yalnız girdin puuuhhahahahaaaa :)) Bu konuya çok takılıyorsun ve seninle acayip eğleniyorum :)) Gelecek seneye de yalnız girersen söz bana çiçek yollamana izin vereceğim :))))
Şimdi gelelim şu resmin perde arkasına... 15 sayısını görünce feci bozuldun. Ben 17 yim dedin, ben de hadi canım dedim. 16 yı yuttun mu diye de dalga geçtim. Biten yaş mı, gelen yaş mı kutlanır diye de bolca geyik yaptık. İlk doğum günün de 1 mumu koyuyorsak biteni kutluyoruz demek ki dedim sen yine kızdın. Berbere bile 17 yaşındayım dedim, bana ne bana ne diye gezindin ama bir allahın kulu da demedi ki Şebo sen neyin kafasını yaşıyorsun :)))
Geçen sene de 15 i kutlamıştık hahahahaaaa :)) Bu sene de 15 i kutluyoruz .))))
Ve evet ben bu seneyi gerçekten yaşanmamış saymışım :)))) Günler günler sonra buna aymış olmam da ayrı bir komik gerçi ama söz seneye sana hem 16 hem 17 yaş pastası alırım :)))