Seviyorum;
Yapıyorum;
Düşünüyorum;
Bu sıralar annelik müessesinde dibe vurduğumu, sınıfta kaldığımı hatta çuvalladığımı düşünüyorum.
Oytun'la zor dönemler yaşıyoruz. Ergenliğinin en maksimum seviyesinde sanırım bu aralar. Onunla iletişim kuramıyorum, bana karşı algıları tamamen kapalı. Aslında iletişim kuramıyorum derken hatalı bir cümle kurdum sanırım, sorumlulukları söz konusu olmadığında gayet rahatız. Ona dokunmayan yılan bin değil onbin yıl yaşayabilir...
Aslında salsam, bıraksam, çatışmasam gibi düşünceleri tetiklemeye çalışıyorum beynimde ancak önümüzdeki sene üniversite sınavına girecek. Pandemi dönemindeki kayıplarını da düşünürsek tam gaz moduna çoktan girmiş olması gerekiyordu. Ama bizimkinde malumunuz tık yok bu konuda...
Benim evhamlarım, tedirginliklerim, kaygılarım ne kadar çoksa o olabildiğince rahat. Zıt kutupları geçtim; birimiz dünyada gerçeklerle diğeri uzayda yıldızlarla oynaşıyor gibi bir durumdayız. Uzlaşamıyoruz. Bu konuda sürekli kafa yoruyorum, bir yerlere danışıyorum, öğrendiklerimi ya da düşündüklerimi uygulamaya koymaya çalışıyorum ve kendimi bol bol yerin dibine batırıyorum. Beynimdeki karmaşayla bol bol faul yapıyorum...
Kısacası oldukça ZORLAANIIYOORUUUMMM...
İşin kötü tarafı sanırım zorlandığımın farkında ve çuvallamam konusunda bana oldukça destek veriyor... Eror vermem için elinden geleni yapıyor gibi... Geldiğim tekliflerle baş edemeyeceğini anladığında çoğunlukla tepkisiz bir sessizlik içine gömülüyor... Bu sökmezse öfkeleniyor içten içten ve ben geri adım atıyorum...
Evet bu günleri de atlatacağız biliyorum ama en kısa zamanda atlatabilsek keşke ümidindeyim... Zaman onun aleyhine işliyor çünkü... İlerleyen günlerde neler yaşayacağız bakalım....
Hayal Ediyorum;
Dinliyorum;
Okuyorum;
İzliyorum;