Sabah yazılarım bir süre sekteye uğrayacak sanırım. Oytun'un okulundaki güçlendirme çalışması bitti ve başlangıç saatimiz 8:20 gibi bir normale döndü. Her gün yazma azmimi sürdürmeyi istiyorum ama bu saat günün herhangi bir kısmında olacak. İnşallah yani...
Hafta sonu çok genç bir kadının cenaze törenine katıldım...
Cuma gecesi haberi aldığımda ne uyku kaldı ben de ne de akıl...
Yakın bir arkadaşımın ablasıydı...
45 yoktu daha sanırım...
Çok uzun bir süre kanserle mücadele etti...
Tam atlattı derken başka bir yerden çıktı karşısına...
Arkasında 3 çocuk bıraktı...
Ve beni de en çok yaralayan kısmı da buydu sanırım...
Ateş düştüğü yeri daha çok yakıyor mutlaka... Ben bu kadar yandıysam diyorum...
Kim bilir o çocuklarım ne haldedir :(
Ya anneciği....
Offf ki ne offff....
Boşanmış anne/baba çocukları olduğundan sanırım durumu daha da içselleştiriyorum...
Aklıma olmayacak şeyler geliyor...
Şebo hadi başka şey düşün diyorum...
Düşünemiyorum...
Sakin kalmaya çalışıyorum...
Birsen Tezer / Saklasam Kendimi