Bu sefer güzergahımızı sondan başa doğru alacağım...
Bir bakıma en güzelini sona bırakmak... Bir bakıma da Maşukiye ve Sapanca'da çok kısa molalar vermemiz sebebiyetiyle anlatacak çok da bir şey olmaması sebebiyle....
İlk durağımız Maşukiye;
Maşukiye eskiden kendi halinde bir köymüş...
Köymüş diyorum, evet hala bir nüfusu var...
Ama kendi nüfusundan fazla restaurant - otel barındırıyor Kartepe eteklerinde...
Keşke kimse dokunmasaymış da o yeşilin binbir tonunu barındıran yeşilin içine beton ayrıntıları girmeseymiş...
İş işten geçmiş bu kesin...
Bundan 3-5 sene önce yine Maşukiye'ye gitmiştik... O zaman bu kadar tesis yoktu...
Üst resimde gördüğünüz yolun etrafı hep tesislerle dolu şimdi...
(Bu araya hemen bir soru sıkıştırıyım; O pembe çiçekli ağacın ismini bilen var mı aranızda... İnanılmaz güzel çiçekleri var ve ben ismini bir türlü öğrenemedim...)
Şimdi devam edebiliriz :)
Kocaeli'ne bağlı Kartepe ilçesinin bir beldesi Maşukiye...
Bol bol İstanbulluları ağırlıyor... Nefes almak için buraya kaçan insanlara da tesislerle hizmet veriyorlar... Ama keşke suyunu çıkartmasalarmış tesis kurmakla...
Bu gördüğünüz resimler hep tesislerin içlerinde yada kenarlarındaki güzellikler...
O kadar çok fotoğraf çekilecek alan vardı ki,....
Ama son noktamız olması ve benim yedek kartımı almamam sebebiyle hafıza problemi yaşamamdan kısıtlı fotoğrafla yetinmek zorunda kaldım...
Kalabalığa rağmen inanılmaz huzurlu biryer....
Çok güzel alabalık yapıyorlar....
Yolun üst kısımlarında büyük bir alabalık tesisi var zaten...
ATV motorlarla yaylaları da gezdirebiliyorlar...
Bir daha ki sefere yolum düşerse yaylalarını gezmek istiyorum...
Kiraz mevsiminde şahane oluyor diyorlar...
Gidecek olanlara duyurulur :)
Şimdi de Sapanca'ya gelelim...
Benim için Sapanca gölünün etrafının Akçay-Altınoluk gibi kentleşmiş sahil kasabalarından farkı yoktu maalesef...
Suyun kenarındaki betonu, asfaltı sevmiyorum....
Su olunca insan yeşil istiyor.... Toprak istiyor....
Sapanca Gölünün diğer kenarlarında böyle yerler var mıdır bilmiyorum...
Bilen varsa lütfen yazsın :)
Hava gri olunca göl de gri...
Betonları görmeden daha güzel değil mi :)
Yine de ufak gezintiyi keyifli hale sokmaya çalıştık kendimizce :)
Her zamanki mottomuz.... Mırıldanmayı bırak, keyfini çıkartmaya bak ♥
Ve gezinin en görsel kısmına geldi sıra; Abant....
Abant'da Büyük Abant Otelinde kaldık...
Göl manzaralı güzel bir otel..
Göynük ve Mudurnu'yu gezdikten sonra otele ancak akşam ulaşabildik...
Gezilecek tek bir günümüz var o da Pazar :))
Oyyy ne güzel değil mi :))
Daha önce okuduğum yazılardan Pazar gününün çok kalabalık olduğunu ve nefes bile aldırmadığını söylediklerini hayal meyal hatırladım...
Tedbirli olmak lazım....
Sabah 6,30 kalkış borusu öter dedim bizimkilere, homurdandılar bana :)))
Nitekim ben 6:00 sularında uyandırdım bizimkileri :)
Çünkü bize hava bir süpriz yapmıştı ve kar yağmıştı :)))
Kör istedi bir göz Allah verdi iki göz misali nasıl sevindiğimi anlatamam size....
Tüm yol boyunca Abant'ın asıl karda güzel olduğunu söyleyip durmuştum bizimkilere :)))
Veeee heyooooo....
Sabahın seyrindeki neşemizde pes dedirtti bak şimdi bana :)
Ama ne kadar doğru bir karar vermişiz anlatamam...
Öğlene doğru kar kalmadı ve insan seliydi heryer...
Piknikçiler, yürüyüşe gelenler, paytonla gezenler... Yollar kalabalıklaştı...
Fotoğraf çekerken herkes birbirinden izin ister hale gelmişti...
Kimseler yoktu biz keyif yaparken...
Azıcık kar bile ayaklarımızın altında kütür kütür sesiyle doğanın sessizliğini bozar cinstendi...
Pardon bir de köpeciklerimiz vardı bizimle gezen :)))
Oytun yine kaçırmadı tabi ki fırsatı :))
Gölün etrafı şahane...
Baharda da nilüferler kaplıyormuş buraları...
Belki başka sefere :)
Kardelenler karşıladı bizi bolca bu mevsimde de...
Morların ismini bilmiyorum ama...
Buraları gezerken Bolu'da yaşayanlar ne şanslı diye düşündüm hep...
Kar yağar çık, bahar gelir çık, yaz gelir serinlemeye çık :)))
Pikniğini yap, yürüyüş yap....
Bisiklet de kiralıyorlarmış üstelik... Ben göremedim gerçi ama bahar aylarında bisikletle gezmek göl kenarında ne hoş olurdu...
Bir ara güneş açtı...
Fotoğrafların yüzü bile güldü güneş açınca :))
Evet bir gezimizin daha sonuna geldik :)
Buraya kadar sabredip geldiyseniz sizin de gezme zamanınız gelmiş demektir :)))
Sabah başladım bu yazıyı yazmaya, iş güç derken bu saati buldurdum...
Size en sevdiklerimden biriyle daha hoşçakal diyorum...
Görüşürüz :)))
